گزارش یک فوتبال 95 دقیقه ای از گوشه و کنار شهر!

سلام به دوستان عزيز! امروز شعري بسيار زيبا از آقاي مهدي کوه پيما براتون گذاشتم.حتما بخونيد.
بچه ها چيزي براي از دست دادن ندارن ...
ايران فقط 20 دقيقه فرصت داره تا گل خورده رو جبران کنه! ...
صداي بوق موتور،بچه هاي اسپانسر
دوباره تلويزيون شوت مي کند،کرنر
نتيجه ي صفر به يک،در دقيقه ي هفتاد
و تکل مي زند از پشت سر،چه بد افتاد
تو گريه مي کني،اما پدر نمي فهمد!
صداي جيغ مليحه،عليرضا،احمد!
دوباره بچه ي همسايه،هي بريز و بپاش
کنار دکه،مجلات و روزنامه ي عصر
فروش سي دي فيلم جواهري در قصر
دو بسته تير! و يک بسته نان ماشيني
کنار تير چراغ ايستاده،مي بيني؟!
شماره مي دهد آن جا پسر به دخترکي
دوباره مستند ابتذال ده نمکي
صداي خوب رسانه،فروش سي دي هاش
و طرز زندگي اين اراذل اوباش
صداي همهمه، مردم، نتيجه يک بر يک
و زير نويس که مي گويد از بهاي اوپک
درست وقت 90، در دقايق آخر
زمان بازي برگشت،بيستم آذر
گزارش عادل،بازي پر از برخورد
مامان،مليحه دوباره لواشکم را خورد!
دوباره جيغ مليحه،عليرضا،پيمان
پدربزرگ مريض است،بسه مادر جان
صداي تلويزيون،کم تر است از اول
فضاي خانه کجا و فضاي کوچه محل
صداي بوق موتور هاي بچه هاي شرور
کنار گيشه،سرنگ 200 سي سي،وافور
درون خانه ي ما،جنگ و جبهه و ترکش
درون خانه ي همسايه هايده،دلکش
صداي چيپس و پفک،آب جوش در کتري
دقيقه ي 95،شوت سي متري!
نه ...
آخ ...
گل خورديم ...
دو به يک ...
نتيجه ي بد ...
سکوت بچه محل ها،علي الخصوص احمد
صداي همهمه خاموش و در هوايي سرد
شعار هاي پياپي،مربي نامرد
فضاي ورزشگاه،صندلي کنده شده
و چشم ها گريان،چون پياز رنده شده!
صداي سوت،و پايان فوتبال ضعيف
نتيجه دو بر يک شد،به نفع تيم حريف